پاسخ به شبهات غیبت امام دوازدهم (عج)

اعتقاد به غیبت حجت الهی، مستند به آیات قرآن و روایات پیامبر بزرگوار اسلام (ص) و اهل‌بیت معصوم ایشان‌(ع) است؛ با این حال دشمنان اهل‌بیت‌(ع)، بدون دقت در اسناد و مدارک این عقیده و استدلال‌های منطقی و قوی آن، درصدد تخریب این باور اسلامی برآمده‌اند.

پژوهش حاضر به دنبال ارائه ساختاری جدید و منطقی از بحث غیبت است تا ضمن روشنگری کوتاه در هر بخش و بیان دلیل‌های شیعه، شبهات مخالفان را به تفصیل پاسخ دهد.

نویسنده در بخشی از مقدمه نوشته:

"سال‌هاي آغازين غيبت امام عصر‌(عج)، پرسش‌ها و شبهات متعددی طرح شد که دانشمندان شيعه پاسخ‌های متقنی برای آن ارائه کردند. بزرگانی مانند ابوسهل اسماعيل نوبختی و ابوجعفر محمد بن قبه که در عصر امام يازدهم‌(ع) می‌زيستند، پس از شهادت ايشان و آغاز امامت و غيبت امام دوازدهم، دفاع از عقيده غيبت را شروع کردند و پاسخ شبهه‌افکنان را دادند. بعد از ايشان نيز بزرگان ديگری همچون شيخ صدوق، شيخ مفيد، سيد مرتضی و شيخ طوسی شبهات مخالفان را نقل و نقد کردند.

طرح شبهات دلايل مختلفی داشته است. بيشتر اين شبهات استناد و استدلال علمي ندارند و تنها از سر غرض‌ورزي و دشمنی با مذهب اهل‌بيت(ع) القا شده‌اند. ازاين‌رو جنبه تبليغی و عوام‌فريبی در آنها بسيار شديد است. برخي نيز به دليل بي‌توجهی به اين آموزه مهم بوده است. برخی هم به خاطر کم‌اطلاعی القاکننده آن نسبت به مذهب اهل‌بيت(ع) ايجاد شده است.

تحقيق حاضر چند هدف را دنبال مي‌کند:

ـ اول ارائه ساختار و فصل‌بندی جديد براي ايجاد سيری منطقی و بحثی تفصيلی و دقيق از عقيده مهم غيبت امام(عج).

ـ دوم آوردن بيان کوتاهی از اصل موضوع و ارائه دليل شيعه بر آن، تا خواننده با فضای بحث و نقطه‌ای که شبهه به آن ناظر است، آشنا گردد.

ـ سوم در حد امکان ذکر تمام شبهات مطرح‌شده در مورد آموزه غيبت.

ـ چهارم يافتن پاسخ‌های داده‌شده به اين شبهات و به‌روزآوری آنها.

ـ پنجم پاسخ‌گويی به شبهاتی که تاکنون پاسخ داده نشده است."