اسيد بن حضير بن سماك اشهلي

وي از بزرگان صحابه پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} و از نقبا و بزرگان انصار است؛ فردي است كه در زمان ورود پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} و مهاجران(از مكه) به مدينه، خانه‌اش را در اختيار مهاجران قرار داد. اموال خود را ميان آنان تقسيم كرد و ايثار را برگزيد. پدر وي، رييس قبيله اوس است. يوم بعاث را شاهد بوده. او معروف به «حضير الكتائب» است. به وسيله مصعب بن عمير، صحابي پاكباخته پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} كه اولين مبلّغ راه رسالت بود، ايمان آورد. در زمان هجرت پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)}، به استقبال آن حضرت آمد و شور و شعف زايد الوصفِ جواني انجام داده. تلاش وسيعي كرد تا پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} در دعوتش در مدينه توفيق يابد. در ورود پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)}، به جمع قبيله خود وارد شد و بشارت به بزرگ‌ترين منّت الهي بر اهل يثرب داد.

در کتاب بقيع الغرقد دربارة وي چنين نوشته شده است:

أسيد بن حضير بن سماك الأشهلي من سادات الأنصار و كان نقيباً و هو ممّن شهد العقبتين و بدراً... كنيته ابويحيَی، و قد قبل: أبوعتيق... أسلم علی يدي مصعب بن عمير.[1]

اسيد بن حضير بن سماك اشهلي، از بزرگان انصار است، سرپرستي را(نقابت) داشت. از كساني است كه در دو عقبه حاضر بود و در نبرد بدر حضور داشت. كنيه‌اش ابويحيي و به قولي ابوعتيق است به دست مصعب بن عمير اسلام آورد.

بدرود حيات اسيد

اسيد بن حضير بن سماك اشهلي، در دوران خلافت خليفه دوم، عمر بن خطاب دعوت الهي را لبيك و بدرود حيات گفت و به سوي خالق هستي پركشيد.

ابن حبان مي‌نويسد:

مات في شعبان في خلافة عمر بن الخطاب سنة عشـرين، وصلّی عليه عمر بن خطاب و دفن بالبقيع.[2]

در ماه شعبان، در عهد خلافت عمربن خطاب به سال بيست هجرت حيات را وداع گفت و عمر بن خطاب بر او نماز گزارد و در بقيع مدفون گرديد.

[1]. بقيع الغرقد، ص ٢٢٠.

[2]. مشاهير علماء الأنصار، ابوحاتم محمد بن حبان، دارالوفاء، ١٩٧۶ م، ص ٣٣.