ابوسفيان بن حارث

ابوسفيان بن حارث بن عبدالمطّلب نام اوست و گفته‌اند كنيه‌اش نيز همين است؛ يعني همين ابوسفيان اسم او است. بعضي گفته‌اند نامش مغيره است. پسر عموي پيامبر خدا_{(صلی الله علیه و آله)} و در واقع برادر رضاعي آن حضرت است.

قال ابن قتيبة: كان أخا رسول الله من الرضاعة، أرضعته حليمة بلبنها أيّاماً وكان يألف رسول الله_{(صلی الله علیه و آله)} فلمّا بعث عاداه و هجاه، ثم أسلم عام الفتح وشهد يوم حنين... .[1]

ابن قتيبه گويد: او برادر رضاعي پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} است، چون از حليمه سعديه شير خورده و با پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} مأنوس بود، اما همين كه پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} به رسالت برانگيخته شد، با آن حضرت موضع دشمني و عداوت گرفت و در سال فتح مكه اسلام آورد و در جنگ‌‌هايي مانند حُنين شركت كرد.

توجه پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} به ابي‌سفيان بن حارث

پيامبر_{(صلی الله علیه و آله)} به ابوسفيان بن حارث توجه و علاقه وافر داشتند به‌گونه‌اي‌كه درباره‌اش فرموده‌اند:

أبوسفيان أخي و خير أهلي و قد أعقبني ‌الله من حمزة أباسفيان بن الحارث.[2]

ابوسفيان، برادر و بهترين عضو خانواده من است. خداوند پس از حمزه، ابوسفيان را به من عنايت كرد.

شتافتن به سوي معبود

در سال بيستم هجرت، ابوسفيان بن حارث را ديدند كه در بقيع قبري مي‌كند و آن‌را منظم مي‌سازد. هنگامي كه فهميد، مردم از قضيه آگاه شدند، دچار اضطراب شديد شد و به آنان گفت: من قبر خودم را قبل از مرگم آماده مي‌كنم. پس از سه روز در خانه خويش بر بستر قرار گرفت. فرزندان وي بر او گريستند. به آنان گفت: بر من مگرييد، من از وقتي كه مسلماني برگزيده‌ام، خطايي مرتكب نشده‌ام.

مات في خلافة عمر سنة عشرين و صَلَّی عَلَيْه عمر ودفنه بالبقيع.[3]

در زمان خلافت عمر، در سال بيستم از هجرت، از دنيا رفت و عمر بر او نماز گزارد و در بقيع دفنش كرد.

[1]. المعارف، ابن قتيبه، ج٢، دارالفكر للطباعة والنشر، بي‌تا، ص١٢۶.

[2]. المعارف، ج٢، ص128.

[3]. بقيع الغرقد، ص ٢١٣.