شبهه: استغاثه به غیر خدا شرک اکبر است

شبهه سوم: استغاثه به غیر خدا شرک اکبر است

بسياري ازنويسندگان وهابي، استغاثه به غير خداوند را «شرک اکبر» دانسته‌اند و در اين باره، به اين حديث رسول خدا _{(صلی الله علیه و آله)} استناد کرده‌اند:
«لا يستغاث بي إنّما يستغاث بالله»؛ «به من استغاثه نکنيد، به خدا استغاثه کنيد».[1]

پاسخ شبهه سوم

1. حديثي که نويسندگان وهابي در نفي استغاثه به غير خدا به آن استناد کرده‌اند، سندش ضعيف است؛ چون در سند آن عبدالله بن لهيعه است. ذهبي در «ميزان الاعتدال» و هيثمي در «مجمع الزوائد» او را ضعيف شمرده‌اند.[2] همچنين عبدالملک سعدي ازعلماي اهل سنت مي‌گويد: «فإنّه ضعيف، لأنّ في سنده ابن لهيعة فلا يقاوم الأحاديث الصحاح‏».[3]

2. بر فرض صحت حديث، فرمايش پيامبر _{(صلی الله علیه و آله)} از جهت توجه دادن افراد به فاعل حقيقي است؛ چنان‌كه مي‏فرمايد: «ما أنَا حَمَلتُكُم وَلكِنَّ اللهَ حَمَلَكُم»؛ «من به شما مركب ندادم؛ بلكه خداوند به شما مركب داد و بر شتر سوار كرد».
در واقع رسول اكرم _{(صلی الله علیه و آله)} مي‏فرمايد كه حتي وقتي از من طلب ياري شود، به خداوند استغاثه مي‌شود. در منابع روایی مانند اين روايت بسيار است كه رسول خدا _{(صلی الله علیه و آله)} درصدد بيان حقيقت امر هستند.

پيامبر _{(صلی الله علیه و آله)} مي‏فرمايد: «لَن يَدخِلَ أحَداً مِنكُم الجَنَّةَ عَمَلُه»؛[4] «هيچ کدام از شما را عملش به بهشت نمي‏برد».

آري، ترديدي نيست که اعمال بندگان در سرنوشت اخروي هر فرد نقش مهمي دارد. اما اگر ياري و تفضل از خداوند نباشد اعمال ناقص بندگان شايستگي دخول در بهشت را نمي‌تواند کسب کند.

3. اين حديث با حديث‌هاي صحيح ديگر تعارض دارد که بر جواز استغاثه دلالت مي‌کنند، زيرا در روايات فراواني آمده است که مردم به حضرت _{(صلی الله علیه و آله)} استغاثه مي‌کردند و ايشان هم از خداي تعالي طلب مغفرت مي‌نمود.[5]

[1]. کتاب التوحيد، محمد بن عبدالوهاب، ص43.

[2]. ميزان الاعتدال، ذهبي، ج3، صص350-355؛ مجمع الزوائد، هيثمي، ج10، ص159.

[3]. البدعة في المفهوم الإسلامي الدقيق، عبدالمالک سعدي، صص53 و 54.

[4]. فتح الباري، ج11، ص489.

[5]. الجامع الصحيح (صحيح بخاري)، ج1، ص243؛ کتاب استسقاء، باب 4، ح1013.